fornir i fornirowanie – zbiór najważniejszych informacji (w trakcie)

Czym jest fornir? Z czego się go pozyskuje?

Fornir (z niem.) – cienkie płaty drewna uzyskiwane przez skrawanie płaskie (styczne – w kierunku prostopadłym do włókien) lub obwodowe (łuszczenie). Płaty te mają grubość od 0,1 do 5,0 mm. Forniry dzielą się ze względu na zastosowanie na okleiny i obłogi. Fornir w zależności od efektowności rysunku (od gatunku drzewa) może być przeznaczony na sklejkę, okleinę (fornirowanie) lub drewno warstwowe prasowane.

SPOSOBY UZYSKANIA FORNIRU:

W dużym skrócie, metoda cięcia forniru wpływa na:
- rysunek drewna widoczny na fornirze
- wielkość formatki materiału (ze względu na długość uciętego pasa - np. przy skrawaniu rotacyjnym pas będzie znacznie dłuższy niż przy skrawaniu z czterech stron - tzw. quarter sawn.

 

Forniry dzielimy na:

• forniry modyfikowane - wykonuje się je z kilku gatunków drewna. Początek procesu to pozyskanie arkuszy podczas procesu skrawania bal drewna. Następnie każdy arkusz z osobna jest koloryzowany. W celu otrzymania pożądanego wzoru najczęściej układa się ręcznie kolejne warstwy drewnianych arkuszy, przekładając je warstwą kleju i żywicy. Następuje teraz proces prasowania a po wyschnięciu kleju kolejny, tym razem poprzeczny proces skrawania. Taki proces daje arkusze drewniane o powtarzalnym wzorze słoi i kolorze, bez sęków i przebarwień

• forniry naturalne - proces technologiczny uzyskania okleiny jest bardzo podobny do uzyskania fornirów modyfikowanych, różnica polega na tym, że wytwarza się je z jednego gatunku drewna.

Zalety forniru:

• Estetyczne wykończenie

• Długowieczność materiału

• Odporny na zarysowania

Wady forniru:

• Wysoka cena

• Podatny na uszkodzenia mechaniczne

• Trudny w utrzymaniu czystości