PVAC - czyli o co chodzi z tą literką D

Kleje PVAC (polioctanowinylowe) dzielą się na różne klasy wytrzymałości na wilgoć, oznaczone literą “D” i cyfrą. Te klasyfikacje są zgodne z normą EN 204 i określają zdolność kleju do wytrzymywania wilgoci i warunków atmosferycznych. Oto szczegółowy podział:

D1:

• Zastosowanie: Do wnętrz w warunkach suchych.
• Charakterystyka: Kleje te są przeznaczone do miejsc, gdzie wilgotność względna powietrza nie przekracza 15%. Są one stosowane głównie do mebli, podłóg, listew przypodłogowych i innych zastosowań wewnętrznych, gdzie nie ma kontaktu z wodą.

D2:

• Zastosowanie: Do wnętrz, gdzie okazjonalnie może wystąpić podwyższona wilgotność.
• Charakterystyka: Kleje te wytrzymują krótkotrwały kontakt z wodą lub wilgocią, np. rozlanie płynów. Idealne do zastosowań w kuchniach i łazienkach, ale nadal w warunkach wewnętrznych.

D3:

• Zastosowanie: Do wnętrz o wysokiej wilgotności i zewnętrznych, gdzie nie są bezpośrednio narażone na warunki atmosferyczne.
• Charakterystyka: Kleje te są odporne na krótkotrwały kontakt z wodą oraz wysoką wilgotność powietrza. Nadają się do zastosowań wewnętrznych i zewnętrznych, ale pod zadaszeniem, np. do drzwi, okien, mebli ogrodowych.

D4:

• Zastosowanie: Do miejsc narażonych na długotrwały kontakt z wodą, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
• Charakterystyka: Kleje te są wysoce odporne na wodę, wilgoć i trudne warunki atmosferyczne. Są idealne do konstrukcji na zewnątrz, takich jak elementy budowlane, okna, drzwi oraz do stosowania w łazienkach i kuchniach, gdzie mogą być bezpośrednio narażone na działanie wody.

Poza klasyfikacją klejów do drewna D1-D4, która odnosi się do odporności na wilgoć, istnieje wiele innych rodzajów klejów stosowanych w stolarstwie i obróbce drewna:

1. Kleje konstrukcyjne i montażowe

2. Kleje naturalne i tradycyjne

3. Termotopliwe i kontaktowe