02. komunikacja: wybrane narzędzia

Metodologia design thinking nawiązuje do dwóch metod poznawczych opisanych przez amerykańskiego psychologa J.P. Guilforda w 1956 roku. O tym, kiedy przyda się dywergencja (tu: myślenie rozbieżne) a kiedy konwergencja (myślenie zbieżne) przeczytasz w tej części [link]. W dużym skrócie, myślenie rozbieżne polega na odkrywaniu a myślenie zbieżne – na definiowaniu. Inaczej komunikujemy się ze sobą podczas szukania odpowiedzi na dane wyzwanie projektowe (problem, potrzebę), inaczej zaś podczas wyboru wiodących koncepcji. Komunikacja w grupie zmienia się i rozwija w miarę postępu procesu projektowego.

Równocześnie warto pamiętać o uniwersalnych wskazówkach i narzędziach, które ułatwiają komunikację i sprawiają że jest ona bardziej efektywna. Poniżej znajdziesz listę narzędzi ułatwiających "życie":

Dobra komunikacja w grupie dąży do równości, starając się unikać zdominowania rozmowy przez jedną osobę lub część osób. Proporcje w zabieraniu głosu ze względu na płcie możesz sprawdzić na http://arementalkingtoomuch.com/. Aby zachować równowagę w komunikacji, możesz skorzystać z tzw. metody suwaka gdzie wypowiedzi osób najbardziej aktywnych przeplatają się z wypowiedziami osób mówiących mało (jeśli te ostatnie chcą zabrać głos). Innym sprawdzonym sposobem jest wypowiadanie się w ramach rundy, gdzie kolejne osoby zabierają głos według przyjętego schematu (np. idąc przeciwnie do ruchu wskazówek zegara). Podczas takiej rundy warto ustalić ramy czasowe dla jednej wypowiedzi oraz skorzystać z przedmiotu, który "daje nam głos". Podczas takiej sesji często sprawdzają się gesty, poprzez które osoby słuchające komunikują się z mówiącą nie wchodząc jej przy tym w słowo – np. wyrażają swoją aprobatę wykonując gest wkręcania żarówek.