Własne funkcje

Funkcje

Do tej pory korzystaliśmy z funkcji dostarczonych nam przez Pythona (np . print), lub "wgranych" z biblioteki / modułu.

Pisząc własne programy już na tym etapie zetknęliśmy się z sytuacją gdy robiliśmy podobną rzecz wiele razy - zmieniały się np. tylko dane wejściowe np. modyfikowaliśmy jakiś adres w książce adresowej, gdzie zmieniało się tylko, który adres był modyfikowany.

Możemy taką funkcjonalność ;) zebrać w całość i udostępnić jako własną funkcję.

Własną funkcję deklarujemy używając słowa def.

np.

def kwadrat(x:int) ->  int:
	wynik = x * x
	return wynik

Zwróćcie uwagę na słowo return - wykorzystujemy je jeśli chcemy, żeby nasza funkcja poza wykonaniem jakiejś operacji zwróciła nam jakąś wartość (którą np. możemy przypisać do zmiennej). Bardzo dużo funkcji korzysta z tej opcji - np. funkcja sum zwraca nam sumę dwóch liczb, funkcja max zwraca nam największą wartość przechowywaną chociażby na liście itd.

Nie jest to jednak reguła - np. funkcja print wyświetla nam daną zawartość na ekranie, ale nie zwraca żadnej wartości.

Powyższy przykład zawiera nieco nieobowiązkowych rzeczy:

• informację o oczekiwanym typie danych parametru wykorzystywanego w funkcji (x:int)
• informację o zwracanym typie danych (-> int)

Dodawanie tych informacji jest dobrą praktyką - ułatwia nam (i innym użytkownikom tego kodu) korzystanie z programu.

Ponadto dzięki nim narzędzia jakich używamy do pisania będą w stanie podpowiadać nam w przypadku popełnienia błędu związanego z użyciem nieprawidłowego typu.

Tak skonstruowana funkcje wykorzystujemy identycznie jak te wbudowane np.

def kwadrat(x:int) ->  int:
	wynik = x * x
	return wynik

liczba = kwadrat(2)
print(liczba)

Powyższa kod wyświetli nam 4 gdyż jest to 2 podniesione do kwadratu (a właśnie to robi ta funkcja kwadrat).